"kocham snape`a"

Dni w Hogwarcie od dłuższego czasu dla siódmoklasistów były takie same. Wszystko kręciło się wokół nauki.

- Nie! Ja już nie mogę! Jak dziś wieczorem też będziemy kuć to nie wytrzymam i coś rozwalę!- Lily zamknęła książkę od transmutacji z hukiem.

- Lily, musimy się uczyć. Przecież wiesz, że to cię nie ominie – wymamrotała Cristin znad wypracowania,

- Lily ma racje. Dajmy dziś spokój. Zróbmy coś szalonego. Pośpiewajmy karaoke albo pograjmy w karty lub butelkę na głupie rozkazy – powiedziała Ann zapominając o eseju dla McGonagall

- O! Ann jesteś genialna! – Liz spojrzała na dziewczyny i uśmiechnęła się – dziś wieczorem?

- A niech będzie.

***

Każda z dziewczyn czekała z niecierpliwością  na wieczór. Próbowały przekonać Melanii i Alicję ale one stwierdziły że wolą z nimi nie zadzierać, i tylko popatrzą.

- No to co? W co gramy?

- W butelkę. Chętnie się pośmieje – powiedziała Ann nie wiedząc co ją i resztę czeka.

- Lily zacznij.

- Ann, hm… co ja ci mogę kazać zrobić… Wiem! Napisz na swojej piżamie” Kocham Snape” - powiedziała Ruda a reszta wybuchła śmiechem

- Proszę bardzo – Ann nawet nie protestowała. Prawie każda piżama miała jakiś napis. Od      „ jestem Twoja” przez” Lubię truskawki” po „ Potter to idiota” ( tą piżamę dostała od Lily). Ann z uśmiechem wzięła pióro i wypisała ozdobnym pismem” Kocham Snape”

- Teraz ja… Liz.. zatańcz mi kaczuchy – Liz się uśmiechnęła – w wannie…

- Co??

Alicja która obserwowała grę spadała z łóżka.

Liz zastanowiła się i po chwili zerwała się z łóżka i podbiegła do łazienki. Reszta podeszła do niej

- No to co? Tańczymy!

***

- Lily, masz zaśpiewać do dezodorantu…

- Ann wymyśl coś weselszego – powiedziała Alicja, która siedziała w kółku razem z dziewczynami. Długo nie wytrzymały patrząc na grające dziewczyny i po piątym kręceniu już siedziały razem z nimi.

Ann się zamyśliła.

- Ok., a wiec ja sobie życzę żeby Lily… wybiegła do pokoju wspólnego który prawdopodobnie jest już pusty i zaśpiewała. Dobór piosenki dowolny.

Lily zacisnęła powieki i wstała. Wszystkie wiedziały że zaczęła się wojna.

**
dziewczyny po cichu zajrzały do pokoju wspólnego. Ann miała rację. Pusty. Lily wpadała do pokoju wspólnego, wskoczyła na stół ( miała już wprawę po kilku imprezach) zakręciła kółko i…

Panna Evans leżała na podłodze a obok niej leżały szczątki stołu. Ruda rozjerzał się zdziwiona po pokoju a Liz wiedząc jej minę wybuchła śmiechem.

- No co? Zawsze mnie utrzymywał…

***

- No Ann zemsta jest słodka. Twoje zadanie czeka cię jutro. Masz podejść do McGonagall po lekcjach bo jak byś dziś to miała zrobić to by cię oskalpowała i podziękować jej za sześć lat użerania się z nami…

Melanii poturlała się po podłodze a Liz zakrztusiła się własnym śmiechem.

- jesteś straszna…

- Co tu się dzieje?? Na litość boską! Wczoraj wieczorem te serenady pod oknem a dziś wy??- do dormitorium dziewczyn weszła McGonagall.

- O Pani profesor!

Crsirtin wybuchła nie pohamowanym śmiechem.

- Robertson, ty się dobrze czujesz??

- Tak…ja się… po ... prostu cieszę… ze pani…widzę – wybełkotała Cristin próbując się opanować co jednak się jej nie udało. Liz zrobiła się cała czerwona a Ann postanowiła nie czekać z podziękowaniem do jutra.

- Wy się naprawdę dobrze czujecie? – McGonagall zaczęła się niepokoić. Co jak co ale jeszcze nie spotkała ucznia który by się cieszył że ją widzi ( oprócz Pettigriew , ale on się nie zaliczał do osób normalnych).

Ann wstała.

- Tak Kochana Pani profesor! Widzi pani bo Pani jest naszą najukochańsza nauczycielką. I ja dziś chciałabym pani podziękować za te sześć lat które Pani nam poświeciła, prze
kazując nam swoją wiedzę i to z takim oddaniem. I jeszcze za to że pani miała do nas cierpliwość, że Pani z nami wytrzymała. Za to że była pani zawsze z nami i za te szlabany. Za każdy z osobna bym podziękowała ale trochę ich było i mogłoby to dużo czasu potrwać.. ale bardzo Pani dziękujemy za te imprezy na które się Pani zgadzała…

- Dość! Winter ty się naprawdę źle czujesz. Wy coś piłyście??

- Tak, Liz piła wodę z krany ja udawała fontannę – powiedziała Lily

McGonagall spojrzała na nie ze zdziwieniem.

- jadłyście może coś nieświeżego??

- Nie, Melanii zjadła tylko parę fasolek wszystkich smaków o smaku wymiocin i wosku z uszu… - Powiedziała Ann a Alicja spadła z łóżka przypominając sobie twarz przyjaciółki.

- Z wami nie jest dobrze, idźcie spać. Panno Winter… opanuj się – Ann stała trzymając w ręku misia, którego podstępnie zwędziła Liz i próbowała ze wszystkich sił nie wybuchnąć śmiechem.

***

Dziewczyny siedziały przy stole i próbowały zjeść śniadanie. Tak, próbowały to bardzo dobre słowo.

Liz wpatrywała się tempo w swoją owsiankę i walcząc z zamykającymi się oczami. Ann miała położoną głowę na stole i próbowała nie usnąć. Lily siedziała oparta na łokciach i patrzyła się na plecy jakiegoś Krukona a Cristin która wydała się najbardziej rozbudzona rozglądała się po Sali.

- Gdzie są chłopaki??

- Jak to gdzie? Jest sobota, w sobotę odsypiają – Lily spojrzała na przyjaciółkę – a co??

- Nic, umówiłam się dziś z Remusem, mieliśmy się przejść rano bo po obiedzie błonia są oblężone… ale go nie ma…

- Jestem – Dziewczyny się odwróciły.

- O wilku mowa a wilk nadchodzi?? – Lily spojrzała na przyjaciela o po chwili Cristin i Remus się roześmiali. Do Lily dopiero po chwili dotarł sens jej słów.

- Oj, wybacz… - Lily uśmiechnęła się i sama roześmiała.

***

Krótka ta notka, ale dostałam bardzo dobrego humoru i po tym jak wszystkim powiedziałam że ich kocham postanowiłam napisać notkę =) mam nadzieje ze się podoba