Lilkaevans16

Na początek odnośnie tego, co poniżej. Post składa się z dwóch części. Jedna z nich, jest zamknięciem tych spraw, które rozpoczęłam. Druga, jest to post, który był kiedyś na Lilce – kilka tygodni temu – przez dosłownie parę godzin. Uznałam, że będzie dobrym zakończeniem. *** W Boże Narodzenie, wszystkie dzieci zrywają się już o świcie, by zobaczyć, co dostali na gwiazdkę. Prawie w każdym domu rozlegają się wesołe piski małolatów i dźwięki rozdzieranego papieru. Nie inaczej odbyło się to w domu państwa Potter. Gdy tylko słońce wdarło się do sypialni Harryego, chłopiec zerwał się na równe nogi i niezakładając nawet ciapów zbiegł po schodach. Tuż zanim, pobiegł Dudley, potykając się w przedpokoju o lekko rozbudzoną Kinder. Śpiący na schodach kot prychnął wściekle na chłopca,gdy ten nadepnął na jego ogon i uciekł po schodach na górę. W chwilę potem słychać było głośne zachwyty dzieci, którebez kłótni rzucili się na ziemię wyszukując prezentów dla siebie. Również Steven zerwał się z samego

To nie jest epilog. To nie jest zapowiedź nowej notki. To jest zawieszenie, coś co ma wypełnić lukę między ostatnią notką. Taki mój mały as w rękawie, który zostawiłam celowo na wypadek gdybym jednak miała problem z napisaniem epilogu. Nie jest to rewelacja czy coś wspaniałego - pisałam to już w tym ostatnim momencie przed zawieszeniem i powiem wam że wcale mi się nie podoba. Ale wypełni lukę a mi da kolejny tydzień na męczenie się z zakończeniem *** W Wigilię u Potterów od samego rana coś się działo.Domowników obudziła Lily, która w dość niedelikatny sposób oświadczyłazaspanemu mężowi i synowi, że mają dwadzieścia minut na przygotowanie się dopracy i zjedzenia śniadania. Nie pomogły narzekania, że jest ósma rano iwszystkie normalne rodziny jeszcze śpią, protest Jamesa, który zamknął się włazience i powiedział, że będzie tam spał, w rezultacie, czego nie zjadłśniadania. Przez resztę dnia chodził obrażony na żonę za tak

Liz wsadziła rękę do kieszeni, w poszukiwaniu kluczy. Obieprzyjaciółki spojrzały na nią pytająco a ta wzruszyła ramionami. - Mieli się przejść – wyjaśniła wyciągając klucz. - Ale zimno – powiedziała Lily, pocierając ręce.Przyjaciółki pokiwały głową. Weszły do środka, rozglądając się dookoła. W domu panowałacisza, jednak to, co zobaczyły przy ścianie, sugerowało, że ktoś tam jednakbył. Poustawiane w rzędzie buty, powieszone na wieszaku kurtki iporozwieszane na poręczy czapki. Lily zmarszczyła brwi i podeszła do kurtek. - Myślałam, że mają być na spacerze – powiedziała cicho,przyglądając się kurtce męża – Coś mi mówi, że znów narozrabiali. - Nie inaczej – stwierdziła Cristin – zadziwiające jesttylko to, że kurtka mojego męża jest cała mokra… - Będę zgadywać czyja to robota… Spojrzały na siebie i przeszły powoli przez cały hol,rozglądając się za oznakami pobytu domowników. Lily zajrzała do kuchni, jednak jedyne co zobaczyła to dwiepuste butelki mleka i lekko przypalony garnek. Zrezygnowan